Issue 2 Interns Research

បន្ទាប់ពីការបាក់រលំអគារនៃក្រុងព្រះសីហនុ និងខេត្តកែប ច្បាប់ស្តីពី សំណង់ ដែលទើបតែប្រកាសឱ្យប្រើនៅថ្ងៃទី០២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩ បានធ្វើឱ្យវិស័យសំណង់ក្លាយជាប្រធានបទដ៏ក្តៅគគុក ដែលគួរតែលើកមកធ្វើការសិក្សាឱ្យបានស៊ីជម្រៅ។ នៅក្នុងបរិបទច្បាប់សំណង់ថ្មីនេះ ទាមទារឱ្យមានលក្ខខណ្ឌចំនួនពីរថ្មី ដើម្បីបិទការដ្ឋានសាងសង់ ពោលគឺលិខិតបញ្ជាក់ពីអនុលោមភាពនៃការងារតាមគម្រោងប្លង់ និងវិញ្ញាបនបត្រប្រើប្រាស់សំណង់  ដែលវាជាមធ្យោបាយមួយដ៏មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការធានាថា សំណង់ដែលសាងសង់រួចពិតជាគុណភាព និងសុវត្ថិភាពស្របតាមការកំណត់របស់ច្បាប់។ លើសពីនេះទៅទៀត ច្បាប់សំណង់ថ្មីនេះផងដែរ បានបញ្ញត្តិនូវទោសព្រហ្មទណ្ឌ សម្រាប់អ្នកដែលចូលរួមក្នុងការសាងសង់ទាំងអស់ក៏ដូចជាម្ចាស់សំណង់ និងអ្នកប្រើប្រាស់ផងដែរ ដែលពីមុនការផ្តន្ទាទោសអ្នកទាំងនោះ គឺប្រើប្រាស់តែក្រមព្រហ្មទណ្ឌតែប៉ុណ្តោះ។ អត្ថបទនេះនឹងធ្វើការផ្តោតសំខាន់ទៅលើ មូលហេតុ និងបុគ្គលដែលត្រូវទទួលខុសត្រូវនៅក្នុងវិស័យសំណង់ និងទោសប្បញ្ញត្តិដែលត្រូវទទួល។

ការប្រមូលពន្ធលើប្រាក់ចំណូលចាប់ផ្ដើមតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៤ ដែលមានចែងក្នុងច្បាប់ស្ដីពីហិរញ្ញវត្ថុ និងមានការវិវត្ដឥតឈប់ឈរ ស្របតាមការីកចម្រើន នៃសេដ្ឋកិច្ចនិងសង្គមកម្ពុជា។ ក្នុងន័យនេះ​ ពន្ធលើប្រាក់ចំណូល គឺជាបំណុលរបស់បុគ្គលនិវាសជនចំពោះប្រាក់ចំណូលប្រភពកម្ពុជា និងប្រាក់ចំណូលប្រភពបរទេស និងរបស់អនិវាសជនចំពោះប្រាក់ចំណូលប្រភពកម្ពុជា (តែក្នុងអត្ថបទនេះផ្ដោតទៅលើប្រាក់ចំណូលប្រភពកម្ពុជា)។ ក្នុងអត្ថបទនេះផងដែរ យើងនឹងបង្ហាញអំពី ការកំណត់អ្នកជាប់ពន្ធ ការចុះបញ្ជីពន្ធដារ ព្រមទាំងវិធីសាស្រ្តគណនា ពន្ធលើប្រាក់ចំណូល ដែលក្នុងបរិបទនេះព​ន្ធលើប្រាក់ចំណូល ផ្តោតលើការកំណត់ពន្ធលើប្រាក់ចំណូលរបស់សហគ្រាស ឬនីតិបុគ្គល។ ការស្រាវជ្រាវក្នុងអត្ថបទនេះមានគោលបំណងបង្ហាញពីនីតិវិធីក្នុងការអនុវត្ត និងបច្ចុប្បន្នភាពថ្មីៗពាក់ព័ន្ធនឹងបទប្បញ្ញត្តិស្តីពី ពន្ធលើប្រាក់ចំណូល ដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការជាក់ស្តែងរបស់អ្នកស្រាវជ្រាវ និស្សិត និងសាធារណជន។